SPŁYWY KAJAKOWE     lubuskie szlaki kajakowe

Najbardziej znanym i popularnym szlakiem Pojezierza Sławskiego jest Konwaliowy Szlak Kajakowy o długości 37km. Na szlaku znajduje się 19,w większości malowniczych jezior i łączących je kanałów. Szlak łatwy, dla początkujących i spływów masowych. Utrudnieniami na szlaku , które mogą sprawić trudności są: przepłynięcie przez zamulone Jeziora Miałkie i Małe, konieczność przewiezienia kajaków z osady Papiernia do Jeziora Dominickiego (2,7km) oraz okresowo (sierpień) zarośnięty trzciną pospolitą Kanał Błotnicki (3,5km). Szlak jest oznakowany tablicami informacyjnymi z kilometrażem oraz miejscem wypływu z jeziora. Do przepłynięcia tej trasy potrzeba 2 dni

Spływ najlepiej rozpocząć w Wieleniu przy jazie na Kanale Kaszczorskim lub w Ośrodku Wypoczynkowym „Krokus”. Pętlę szlaku konwaliowego można przepłynąć w dowolnym kierunku, ale zalecany jest spływ w kierunku Brenna z uwagi na konieczność poświęcenia sporej ilości czasu na przewiezienia kajaków z Papierni do J.Dominickiego lub do Boszkowa -Letnisko.

● km 0,0 Spływ rozpoczynamy przed jazem przy nowym pomoście do wodowania kajaków lub z plaży Ośrodka Wypoczynkowego „Krokus”płynąc w prawo w kierunku Brenna.

Przed rozpoczęciem spływu w Wieleniu warto zwiedzić znajdujące się w pobliżu sanktuarium Matki Bożej Ucieczki Grzeszników z późnobarokowym kościołem pw. Narodzenia NMP, pochodzącym z I połowy XVIII w. W ołtarzu znajduje się najcenniejszy zabytek w kościele – słynąca cudami gotycka rzeźba Madonny z Dzieciątkiem. Sanktuarium jest celem licznych pielgrzymek. W ostatnia niedzielę czerwca rozpoczyna się tu trwający 8 dni odpust gromadzący kilkadziesiąt tysięcy pątników z Wielkopolski i Dolnego Śląska

● km 2,5 Na końcu Jeziora Trzytoniowego kierujemy się na znak wskazujący wypływ szerokiego kanału łączącego z J. Breńskim. Po 500 m dopływamy do mostu na drodze z Brenna do ośrodków wypoczynkowych nad J.Białym

● km 3,1 Wpływamy na J.Breńskie, po prawej widzimy wieś Brenno z charakterystycznymi sylwetkami 2 zabytkowych wiatraków typu koźlak , płynąc na wprost po 600 m z lewej osiągamy kanał łączący z J.Białym.

● km 4,0 Wpływając na Jezioro Białe warto skręcić w lewo , w kierunku plaży ośrodków wypoczynkowych, by tam na dłuższą chwilę odpocząć, ponieważ aż do J.Dominickiego brak jezior z dogodnym miejscem do kąpieli. Kierujemy się do oznakowanego białą tablicą przewężenia pomiędzy jeziorami, za którym wpływamy na Jezioro Miałkie. To niewielkie jeziorko o pow. zaledwie 40 ha jest poważnym wyzwaniem dla kajakarzy ze względu na silne zamulenie. W okresie letnim niski stan wody powoduje, że w części środkowej jeziora „płynie” się w mule. Za wiosłem pozostaje czarna, bulgocąca smuga i lepiej się nie zatrzymywać. Nie ma tu czego podziwiać , bo wokół trzciny, a w toni jeziora brak jakiejkolwiek roślinności wodnej.

● km 5,8 Po wysiłku z powodu zmagania się z mułem ,osiągamy oznakowany wypływ z jeziora do kanału łączącego z kolejnym jeziorem na szlaku – Lincjusz. Kanał na początku również jest zamulony, ale nie wymaga już większego wysiłku.

● km 6,9 Dopływamy do mostu na drodze Brenno – Miastko – Górsko. Warto się zatrzymać, by odpocząć po przygodzie z mułem. W pobliskiej wsi Miastko (200 m) można uzupełnić zaopatrzenie, a dysponujących większą ilością wolnego czasu godne polecenia jest zwiedzenie w Górsku galerii ptaków wyrzeźbionych w drewnie przez Mariana Murka, to zaledwie 1 km dalej. Galeria powstała w 1995 r. i prezentowane są tu ptaki w naturalnym środowisku (wśród drzew) z obszaru Przemęckiego Parku Krajobrazowego.

● km 7,2 Wpływamy na J.Lincjusz, które z prawej przyjmuje ciek wodny Stara Rzeka połączony z J. Lgińsko (szlak kajakowy).

● km 7,9 Przed nami ostatnie 800 m kanału, którym dopływamy do J.Brzeźnie.

● km 8,7 J. Brzeźnie o zalesionych brzegach. Na końcu jeziora mała plaża ZHP (niedostępna dla kajakarzy), a za nią ujście wąskiej strugi z J. Zapowiednik, którą przy odrobinie szczęścia dopływamy do osady Papiernia. W praktyce trzeba nastawić się na holowanie kajaków prawie 300 m.

● km 10,2 Osada Papiernia. Wyciągamy kajaki po lewej stronie na gruntową drogę przed rurowym przepustem przy leśnym dukcie. Czekamy na wcześniej zamówiony transport na J.Dominickie.

Osada Papiernia, niegdyś dobry punkt informacyjny i orientacyjny, to obecnie opuszczone i zrujnowane zabudowania dawnej leśniczówki, więc warto mieć zapas wody i mapę okolic. Przymusowa przerwa w spływie jest okazją do zwiedzenia ciekawego miejsca – Kopca Wilsona. Przy drodze w kierunku Miastka, naprzeciw stanicy ZHP prowadzi oznakowana trasa do pagórka usypanego przez tajemniczego Bartka z Piekła. Swoje dzieło, dla uczczenia wkładu Prezydenta Stanów Zjednoczonych W. T. Wilsona w odzyskanie niepodległości przez Polskę, własnoręcznie tworzył przez 20 lat.

● km 13.0 Po wyczerpującym dniu docieramy do Dominic nad J.Dominickim. Biwak można założyć przy plaży gminnej lub wynająć nocleg w schronisku młodzieżowym w Dominicach. We wsi są punkty gastronomiczne i sklep.

● km 16,3 Następnego dnia wypływamy na J. Dominickie, by po niecałej godz. osiągnąć wypływ Kanału Boszkowskiego znajdującego się przy wielkiej plaży publicznej.

Jezioro Dominickie to największe i najczystsze jezioro Przemęckiego Parku Krajobrazowego. Należy do typu jezior sielawowych (max. głębokość 17,1 m). Jest jedynym na terenie województwa, w którym sielawa występuje i rozmnaża się. Wysoka czystość akwenu – jezioro ma podwodne źródło dzięki czemu woda ciągle się oczyszcza – sprawiła, że stało się ono doskonałą bazą do rozbudowy infrastruktury turystycznej. Miejscowości Boszkowo-Letnisko, Dominice to liczne ośrodki wczasowe i domki letniskowe. Jezioro otoczone jest lasami sosnowymi. Na jeziorze panują znakomite warunki do uprawiania żeglarstwa i windsurfingu, dlatego kajakarze dla bezpieczeństwa powinni płynąć blisko brzegu. W Boszkowie zalecane jest uzupełnienie prowiantu, szczególnie napojów, ponieważ do Błotnicy brak możliwości zaopatrzenia.

● km 16,4 Płytki wypływ Kanału Boszkowskiego sprawia, że do mostu drogowego (100 m) kajaki trzeba holować. Za mostem kanał jest pogłębiony i dalszy spływ nie sprawia żadnych trudności. Woda w kanale, podobnie jak w jeziorze, czysta i przejrzysta. Po minięciu strugi z Bronikowa kanał jest szerszy i głębszy.

● km 17,9 Wypływamy na Jezioro Wielkie. Płyniemy na wprost w kierunku białej tablicy oznaczającej wypływ kanału.

● km 19,5 Kolejne niewielkie jeziorko Buckie (Małe) jest zarośnięte grzybieniami i grążelami i do tego bardzo płytkie. Skręcając w lewo do wypływu unikamy przygody z jeziora Miałkiego.

● km 20,4 Pod mostem drogowym Boszkowo – Bucz ostrożnie spławiamy kajaki po betonowych płytach.

● km 20,8 Wpływamy na J.Boszkowskie, z lewej strony w oddali widoczne zabudowania wsi Starkowo. Po 10 min. osiągamy Kanał Błotnicki.

● km 21,1 Przed nami prawie 3 km odcinek Kanału Błotnickiego.

Początek kanału do pierwszego mostu za jeziorem wygląda zachęcająco – jest jeszcze szeroki i wolny od trzciny. Za mostem kanał się zwęża do 2 -3 m i jeśli płyniemy w 2 połowie sierpnia, to czeka nas męcząca przeprawa. Brzegi kanału całkowicie porośnięte trzciną pospolitą sprawiają, że roślinność „kładzie” się na wodzie, a kajakarze znikają w jej otchłani. O przerażeniu jakie może wzbudzić ta trzcina niech świadczy treść kartki przyklejonej pod mostem w Błotnicy „Nie płyńcie dalej!!! Kanał jest straszny. Marcin”. Na początku września trzcina jest wykaszana specjalnymi kosiarkami.

● km 24,0 Przy ujściu do Jeziora Błotnickiego otwarto nową przystań kajakową z podstawową infrastrukturą turystyczną. Od tego miejsca rozpoczynamy ostatni etap spływu płynąc do Wielenia łańcuchem polodowcowych jezior, okolonych wzgórzami porośniętymi w większości lasami sosnowymi. Płyniemy przez J.Błotnickie, Przemęckie Wielkie , Radomierskie i Olejnickie.

● km 27,4 Dopływamy do nowego pomostu widokowego przy Wyspie Konwaliowej. To doskonałe miejsce na odpoczynek. Na pomoście ławeczki, a w odległości 200 m od pomostu wigwam, gdzie po uzgodnieniu z leśniczym można rozpalić ognisko i upiec kiełbaski.

Krajobrazowy Rezerwat Przyrody „Wyspa Konwaliowa” został utworzony w 1957r. po protestach młodzieży gimnazjalnej z Wolsztyna i Przemętu przeciwko rabunkowemu wycinaniu konwalii majowej na cele zielarskie. Wyspa ma powierzchnię 24,9 ha i w całości otacza ją Jezioro Radomierskie. Oprócz wszechobecnej konwalii majowej na wyspie znajduje się wiele cennych i chronionych gatunków roślin m.in. kosaciec syberyjski, lilia złotogłów, huba siarkowa, kokoryczka. Wyspa porośnięta jest 100-letnim drzewostanem m.in. dębem bezszypułkowym. Występują tam również rzadkie gatunki ptaków, z których wyróżnić należy bez wątpienia kanię czarną i kanię rdzawą, czaplę siwą oraz kilka gatunków dzięciołów. W ostatnich latach na wyspie pojawiła się inwazyjna roślina, niecierpek drobnokwiatowy. Roślina ta wkraczając w siedliska naturalne praktycznie całkowicie eliminuje naturalną roślinność runa. Stała się poważnym zagrożeniem dla środowiska konwalii. W celu ochrony siedliska konwalii Wolsztyńskie Koło Klubu Przyrodników od kilku lat prowadzi działania polegające na ręcznym usuwaniu niecierpka z wyspy. Rezerwat „Wyspa Konwaliowa” jest rezerwatem ścisłym i obowiązuje całkowity zakaz wstępu.

● km 31,0 Most drogowy w Olejnicy.

W odległości 500 m od mostu w lesie w kierunku na Osłonin znajduje się wieża widokowa wybudowana i udostępniona turystom w 2009 r. Wieża ma wysokość 19 m i można z niej podziwiać panoramę PPK. Przy dobrej widoczność z wieży dostrzec możemy miedzy innymi: Jezioro Osłonińskie, Górskie, Trzytonowe, Białe, Breńskie oraz Radomierskie wraz z wyspą Konwaliową. Zauważyć możemy także kościół w Przemęcie i Starkowie oraz wieże  kościołów w Dłużynie, Lginiu, Brennie i Wieleniu

● km 35,2 Most na grobli w Osłoninie. Za mostem po prawej plaża i kąpielisko gminy Przemęt.

● km 37,0 Kończymy spływ na plaży OW „Krokus”